Bezetting:

Bernhart Bamert (tb),

Thomas Luthi (ts),

Lukas Mantel (d).

 

Na de cd ‘Karpfen In Wilhelmsdorf’ (zie Jazzflits 95) is opnieuw

een cd van het Zwitserse Tre Nederland binnen komen waaien:

‘Edle Einfalt’. Tre maakt op deze plaat niet meer van die ultrakorte

stukjes humorvolle muziek, maar is meer gericht op de

totaalsound en het improviseren. Dat zou mede kunnen komen

door een nieuwe drummer. Je hoort op het album diverse keren

Balkanachtige ritmes en Blechmusika-achtige klanken. Aan het

edele van Balkanfolklore wil ik niets afdoen. Maar of deze muziek

voor meer westers ingestelde muzikanten eenvoudig is,

waag ik te betwijfelen. Improviseren op oneven maatsoorten

blijft lastig voor niet ingewijden. ‘Comme les chiens’ is volgens

mij in 15/16. Dat sla je niet zomaar even.

 

‘Tré maakt kamerjazz van de bovenste plank’

 

Door de samenstelling van Tre - trombone, tenorsax en slagwerk

– is de muziek overzichtelijk en genuanceerd. Op het eerste

gehoor lijkt het ‘eenvoudig’. Maar wie wil mij even vertellen

welke van de twee solo-instrumenten soleert en welke begeleidt?

Hun samenspel is dermate mooi weefwerk dat dit onderscheid

meermalen niet te maken is. Het is bovendien zo meesterlijk

toegepast, dat het als vanzelfsprekend lijkt. Of het nou

Jiddisch lijkt, of dat de drie volksliedjes als uitgangspunt hebben,

het is dankzij de eigenzinnige behandeling en improvisaties

onmiskenbaar jazz. Kamerjazz van de bovenste plank.

 

Hessel Fluitman

 

 

Tré: Edle Einfalt (2015)

By Published: June 30, 2015 in Italian 

Trio dalle geometrie inusuali ma non per questo inaudite (pensiamo solo a un ipotetico, assolutamente realistico, Giuffre/Brookmeyer/Manne, le cui temperature fanno del resto

capolino in episodi quali "Drachengedankenkampf," "Ninna nanna," per certi versi anche "Domino"), il tedesco Tré poggia le proprie fondamenta sulle larghe volute disegnate dal

trombone di Bernhard Bamert, non fosse altro che per un fatto di mero volume sonoro (capita spesso, quando c'è di mezzo un trombone).

L'approccio iniziale è corporeo, vitale, estroverso, anche se dopo un po' (per esempio in "Elf") inizia a manifestarsi qualche screpolatura verso territori più sperimentali, destrutturati, il che non significa che nel

complesso non sia il primo terreno, quello più pieno e diretto, a prevalere, anche con qualche eccesso di iterazione, se vogliamo, favorito pure dalla brevità, e conseguente abbondanza, dei pezzi che compongono il lavoro (sedici, nessuno dei quali oltrepassa i quattro minuti).

L'immagine globale resta pur tuttavia quella di un album felicemente conchiuso, convincente e gratificante all'orecchio, strutturalmente solido, concreto. Un album che si fa ascoltare da cima a fondo senza stanchezza o appesantimenti disorta.

Personnel: Thomas Lüthi: sax tenore, flauto etnico; Bernhard Bamert: trombone; Lukas Mantel: batteria.

Record

Articles News Downloads Musicians Gallery Events

AMAZON ITUNES CD UNIVERSE

ALBERTO BAZZURRO,